شعر دو کاج...

این شعر بسیار خواندنی سروده آقای محبت و 

از کتاب چهارم دبستان است...

در کنار خطوط سیم پیام                    خارج از ده دو کاج روئیدند

سالیان دراز رهگذران                     آن دو را چون دو دوست میدیدن

یکی از روزهای سرد پاییزی             زیر رگبار و تازیانه باد

یکی از کاجها به خود لرزید               خم شد و روی دیگری افتاد

گفت ای آشنا ببخش مرا                    خوب درحال من تامل  کن

ریشه هایم ز خاک بیرون است           چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با تندی                  مردم آزار از تو بیزارم

دور شو دست از سرم بردار              من کجا طاقت تو را دارم

بینوا را سپس تکانی داد                   یار بی رحم و بی مروت او

سیمها پاره گشت و کاج افتاد             بر زمین نقش بست قامت او

مرکز ارتباط دید آن روز                   انتقال پیام ممکن نیست

گشت عازم گروه پی جویی                تا ببیند که عیب کار از چیست

سیمبانان پس از مرمت سیم              راه تکرار بر خطر بستند

یعنی آن کاج سنگدل را نیز                با تبر تکه تکه بشکستند

و حال نسخه جدید این شعر زیبا :

در کنار خطوط سیم پیام                  خارج از ده دو کاج روئیدند

سالیان دراز رهگذران                  آن دو را چون دو دوست می‌دیدند

روزی از روزهای پائیزی              زیر رگبار و تازیانه باد

یکی از کاجها به خود لرزید            خم شد و روی دیگری افتاد

گفت ای آشنا ببخش مرا                خوب در حال من تأمل کن

ریشه‌هایم ز خاک بیرون است        چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با نرمی             دوستی را نمی‌برم از یاد

شاید این اتفاق هم روزی              ناگهان از برای من افتاد

مهربانی بگوش باد رسید              باد آرام شد ، ملایم شد

کاج آسیب دیده ی ما هم               کم کمک پا گرفت و سالم شد

میوه ی کاجها فرو می ریخت         دانه ها ریشه می زدند آسان

ابر باران رساند و چندی بعد           ده ما نام یافت کاجستان

شاعر : محمد جواد محبت ، همان شاعر دو کاج .